bietibar

bietibar: sif. <fars. bi. . . və ər. etibar> Etibarsız. Bietibar adam. – <Rüstəm bəy:> Məhərrəm, sənin axırın niyə belə bietibar oldu? N. V.. Elmsiz şeir əsası yox divar kimi olur və əsassız divar qayətdə bietibar olur. F. K..

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

ismətsiz — sif. İsmətini itirmiş, namussuz, abırsız, həyasız, şərəfsiz, üzündə pərdə olmayan. . . Mənim sözüm budur ki, ümumiyyətlə, heç bir millətin barəsində demək olmaz ki, filan millətin övrətləri bietibar və ismətsizdir. Mol. Nəsr … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Mark and share
Search through all dictionaries
Translate…
Search Internet

Share the article and excerpts